Monday, June 9, 2014

වන්නි වන පෙතේ



වන්නි වන පෙතේ
ගම් දනවු පුරා නිවහන
වංක ගිරි වනේ
වෙසතුරු සදිසි පියවරුන්
අත් මුදුන් තබා බැතියෙන් වන්දනා කරම්

කන්ට බෑ කියා
තනියම එන්ට යයි කියා
ගමටම බත් බුලත්
නිතර දන් දුන්
පියවරුන් වෙතින්
ජාත වී ඇතත්
පූරුවෙ කරන ලද පවක් පලදී
බින්න බැස හිදී නගරය අසල දූ පුතුන්

කල්ප කාලයක්
පරපුර දුන්නු දන්
ඇතත් සිත තුල
මාසෙකට වරක් ලැබෙනුයෙ
සොච්චමක් බැවින්
කන්ට ගත් ගමන් බත් පත
කවුරුවත් එතැයි බිය වැද
දොර ජනෙල් වසා තනියම
බුදිති බෝ දුකින්

කල්බලමින් ලතවෙමි නෙත් ඔබ වෙත යොමුවේ


කල්බලමින් ලතවෙමි නෙත් ඔබ වෙත යොමුවේ
මල් සුපිපුනු අතුඅග කවුරුද කටු තැබුවේ

එතර ගලනු බැරිනම් ලොව සුවදින් නහවා
අතර මග රැදෙන්නට මද පවන නොවේවා
සතර අතට යන මගෙ සිත විමසන ඒවා
මටම ගැටලුවකි පිලිතුරු මතු හමුවේවා

කල්බලමින් ලතවෙමි .. ..

වළාකුලක දිය පරදන කදුලු ඇත ඇසේ
අලාමක සිතුම් මගෙ තනිකමට ලග වෙසේ
බලාඉදුම හැර ඔබ හා ඇදෙමිදෝ කෙසේ
ගලා යන්න ගංගාවේ පෙරට පෙර ලෙසේ

 කල්බලමින් ලතවෙමි .. ..


Srimathi Thilakarathna 
Premakeerthi de Alwis
Victor Rathnayake 




Monday, March 24, 2014

කොච්චර කෙරුවත් හොඳක් අහන් නෑ




කොච්චර කෙරුවත් හොඳක් අහන් නෑ
දනට පිනට රිසි පින්වත්තූ
දෙව්දත්වරු මිස ඉපදී නැතුව ද
බුදු බව පතනා බෝසත්තූ....//

කැළෑ කොළේ සිට ගඟේ වතුර ටික
උලා දමා නසනා මිසකා...//
අනේ අපොයි ඌ කියාල උණු වී
නොරකිනු ඇයි තවෙකෙකු අනිකා...

මගේ කුස ම නොව අනිකෙකුගේ කුස
බත් පතකින් පුරවා පිනනා...//
බණේ පැවත එන වදන් කියවු ලොව
පරම්පරාවට මතු නැඟෙනා...


පද රචනය : ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්
තනුව සහ සංගීතය : ටියුලින් ජයරත්න
ගායනය : අබේවර්ධන බාලසූරිය

https://www.youtube.com/watch?v=btju5X0k9iQ

පායන දේදුනු කුමට ද පළ නැත

පායන දේදුනු කුමට ද පළ නැත
ඇහි බැමි ඇත ඔබ වතේ
මා ලඟ ඈ ඇත ඒ වත මට ඇත 
නොතැවෙනු මැන සඳ වතේ...
ආදරයේ සමනලියේ මා ඔබගේ
මලය ප්‍රියේ......

නෙළුම් විලයි හිරු එළියයි 
අරුණෙහි හිනැහෙන නිසා
සමන් වැලයි මල් පොකුරයි
සුළඟේ නැළවෙන නිසා...
ආදරෙන් බලන්නේ කවුරුදෝ සොයන්නේ
අපේ පෙම් කතාවේ මා ඔබේ පෙම් කුමරාවේ...

අදයි හෙටයි මතු දවසයි
ඔබෙ පිය සෙවනෙහි මවා...
ලැඟුම් ලබයි මගෙ දෙනුවන්
උදයෙහි මෙන් රෑ දිවා...
ජීවිතේ වසන්තේ නැඟෙන තුරු දසන්තේ
බැඳී ඉමු දයාවේ ආදරේ මල් රජ දහනේ

පද රචනය : ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්
තනුව සහ සංගීතය : සරත් දසනායක
ගායනය : එච්. ආර්. ජෝතිපාල


චිත්‍රපටය : වානරයෝ (1976)
නිෂ්පාදනය : මෙත්තානන්ද සිල්වා
අධ්‍යක්ෂණය : සරච්චන්ද්‍ර හේරත්

Thursday, January 30, 2014

තුන්සිත දැහැන් ගත වෙනා

තුන්සිත දැහැන් ගත වෙනා
සිතුවිලි සසල කරවනා
පදවැල් අතර ගැයෙන
ස්වරයෙ සප්ත වරුණ
සිත ළඟ ගයනවද ඔයා
තුන් පැය අතර නිමවෙනා
මතකය අතර රැ‍ඳවෙනා
සිනමා පටයෙ රැ‍ඳෙන
සුන්දර සිහින රැඟුම
හිත ළඟ රඟනවද ඔයා

නෙතකට කඳුළ ගෙන දෙනා
නරඹන සිතද හඬවනා
දුක්බර ප්‍රේම රැඟුම
සුන්දර පියවි ලොවක
රඟන්න කියන්නට එපා
තනිකම සිතට කැඳවනා
තනිවම සිතින් වැලපෙනා
දුක්බර විරහා ගැයුම්
සුන්දර පියවි ලොවක
ගයන්න කියන්නට එපා
පෙම්බර වදන් වැල් විනා
දුක්බර දෙබස් නම් එපා
සිනමා ලොවක මිසක
දිවියක සැබෑ ලොවක
දුක්බර රැඟුම් නම් එපා
සුන්දර අදහසක් කියා
දුක්බර පදවැලක් ලියා
සත්සර අතර මිසක
සුන්දර සැබෑ ලොවක
දුක්බර ගැයුම නම් එපා




Tuesday, January 21, 2014

මඩකලපුවෙ පොඩි කඩයක් දාගෙන

මොකටද අප්පා ජීවත්වෙල අනෙ මාව මැරෙන්නැතුව
මට ඉවසන බෑ අනේ මල්ලියේ සරස්වතී නැතුව
කොම්බුලේ සරස්වතී නැතුව
මොකටද අප්පා ජීවත්වෙල අනෙ මාව මැරෙන්නැතුව//

මඩකලපුවෙ පොඩි කඩයක් දාගෙන බිස්නස් සේරම හොදහැටි කරගෙන
සංතෝසෙන් සාමයෙන් හිටියා මල්‍ලියෙ බොහෝම ඉස්සර
බෝතාල් පත්තරේ බෝතාල් පත්තරේ

මල්ල දෙන්නයි ගෙදරට හිටියේ කොටීයො අරන් ගියා
නංගියි අක්කයි දෙන්නම රෑ හමුදාවෙන් අරන් ගියා
බෝම්බ වැදිලා අම්මයි අප්පයි සෙත්තපෝච්චි දඩම්
මගෙ කඩ බඩ සේරම දඩ බඩගාලා පොලවට පාත් උනා
අන්තිමෙ අනාත කදවුරෙ ඉදලා මෙහේට ශේප් උනා

මඩකලපුවෙ පොඩි කඩයක් දාගෙන බිස්නස් සේරම හොදහැටි කරගෙන
සංතෝසෙන් සාමයෙන් හිටියා මල්‍ලියෙ බොහෝම ඉස්සර
බෝතාල් පත්තරේ බෝතාල් පත්තරේ

අතපය කැඩිලා සෑහෙන කාලේ ඉස්පිරිතාලේ හිටියේ 
මම මැරෙන්න හැදුවා මැරෙන්න දුන් නෑ ඒකයි නොමැරී හිටියේ 
ජීවත් වෙන්නට විදියක් නෑ ඒකයි පාරට ආවේ
බොතල් පත්තර ගන්නවානෙ මම උතුරට යනතුරු ආයේ 

එහෙන් ගහනකොට මෙහෙන් ගහනවා බල්න්න බායේ බෑ 
උනුත් මැරෙනවා මුනුත් ම

Madakalapuwe podi kadayak dagena

Thursday, January 16, 2014

දිනෙක රන් සළු පලදා



දිනෙක රන් සළු පලදා සද නැගි මේලාවෙන්
පැමිණ ඔබ ගෙන යමි සොදුරියෙ පෙම් දෝලාවෙන්

ඇසුරු කල කම්පණ හා සැනසිලි පසමිතුරූ
ගෙවුනු යව්වන විය තනි නොතනියෙ උන් අයුරූ
නැවත නොලිහෙන ලෙස රැහැනින් බැද දා පවුරූ
සතුට ගෙන දිය හැකි ඔබ හැර ඇතිදෝ කවුරූ

දිනෙක රන් සළු පලදා සද නැගි මේලාවෙන්
පැමිණ ඔබ ගෙන යමි සොදුරියෙ පෙම් දෝලාවෙන්

වියලි මග මහ වැලි කාන්තාර පසුකරවා
පවස සංසිදවන ලෙසදිය උල්පත් අරවා
පරව ගිලිහෙන තුරු සියොලග කලු  සළු පොරවා
ඔබය දිය යුතු හිස්වන විට දිවි විත පුරවා

දිනෙක රන් සළු පලදා සද නැගි මේලාවෙන්
පැමිණ ඔබ ගෙන යමි සොදුරියෙ පෙම් දෝලාවෙන්